Polska leży w centralnej części Europy. Geometryczny środek kontynentu europejskiego znajduje się w pobliżu Warszawy, stąd czasem mówi się, że serce Europy bije w Polsce. Od północy granice kraju wyznacza Morze Bałtyckie, od południa góry – Sudety i Karpaty. Zachodnia granica przebiega w dużej mierze wzdłuż rzeki Odry, na wschodzie po części wzdłuż Bugu i Sanu.
Polska graniczy z 7 państwami: od zachodu z Niemcami (467 km), od południowego zachodu z Czechami (790 km), na południu ze Słowacją (541 km), na wschodzie z Ukrainą (529 km), Białorusią (416 km) i Litwą (103 km), a na północnym-wschodzie z Rosją (obwód kaliningradzki – 210 km). Łączna długość granic Polski wynosi 3496 km (wliczając granicę nadbrzeżną).
Polska jest krajem w przeważającej mierze nizinnym (ponad 90% powierzchni kraju stanowią obszary położone poniżej 300 m. n.p.m.). Południową część kraju zajmują wyżyny i pasma górskie (Karpaty, Sudety), z których najwyższy szczyt to Rysy o wysokości 2499 m n.p.m. Najdłuższą rzeką kraju jest Wisła licząca 1047 km, przepływająca przez środek terytorium państwa i wpadająca do Morza Bałtyckiego. Na północy znajdują się pojezierza: Pomorskie i Mazurskie.
Klimat Polski można określić jako umiarkowany. Występują znaczne różnice temperatur i warunków atmosferycznych w zależności od pory roku, choć jednocześnie ich przebieg nie jest co rok jednakowy. Przeważnie obserwuje się mroźne, śnieżne zimy z temperaturami od ok. -10 do 5 stopni Celsjusza oraz gorące, suche lata, w czasie których temperatury wahają się od 20 do 35 stopni Celsjusza. Jesień jest okresem dość wietrznymi i charakteryzują się dużym zachmurzeniem oraz sporą ilością opadów. Za najcieplejszy miesiąc uznaje się lipiec, natomiast za najzimniejszy – styczeń. Tendencje pogodowe różnią się w zależności od części kraju – generalnie za najcieplejszy region uchodzi Śląsk, najzimniej bywa na Suwalszczyźnie.
Skomentuj